Obowiązki domowe dziecka – czyli, aktywność domowa od najmłodszych lat!

Kochani dziś piszę do Was jako rodzic, który stara sobie w życiu pościelić tak by wygodnie się wyspać. Wychowywanie dzieci nie należy do prostych zadań. Bywają dni, kiedy mamy ochotę się poddać albo niemniej jednak schować w szafie i nie wychodzić przez najbliższych kilka godzin. Jestem mamą sześciolatki, jestem też z wykształcenia pedagogiem i troszkę psychologii jak i pedagogiki liznęłam w życiu. Ba nawet w zawodzie pracowałam przez pewien okres. A te sześć lat jako mama doświadczyło mnie już trochę 😉

Jak już pisałam, staram się wychowywać córkę tak by w życiu nie mieć pod górkę w relacji rodzic-dziecko. A ją przygotować do życia w społeczeństwie i domostwie jak najlepiej tylko potrafię. Uważam, że dzieci jako pełnoprawni członkowie rodziny poza przywilejami powinny mieć również swoje obowiązki i to od najmłodszych lat! I nie, nie jest to pozbawianie dziecka swobody i dzieciństwa.  

To do nas należy wprowadzenie dziecka w życie, pokazanie mu jakimi prawami ono się rządzi oraz zaznajomienie z panującymi zasadami dookoła.

Dlatego też uważam, że dziecko, które zaczyna być świadome tego co dzieje się dookoła niego, powinno być włączane w codzienne porządki domowe oraz posiadać swoje obowiązki oczywiście dopasowane do jego wieku. Bo wiadomo, że nie będziemy kazać dwulatkowi odkurzać czy zmywać naczyń lub prosić o wyniesienie śmieci.

PAMIĘTAJ!!! To tylko niektóre czynności przygotowujące dziecko do samodzielności i nie są one w żaden sposób wyznacznikiem. Nie są one regułą, lecz indywidualną zależnością jaka panuje w danym domu. I moim osobistym spostrzeżeniem 😊

OBOWIĄZKI DZIECKA Z PODZIAŁEM NA WIEK

2/3 LATEK Na tym etapie większość z nich będzie odbywać się pod czujnym okiem rodzica.

·       Porządkowanie swoich zabawek po zabawie, odkładanie ich na miejsce

·       Podlewanie kwiatków

·       Karmienie domowych zwierząt,

·       Odnoszenie swoich brudnych ubrań do brudnika,

·       Odnoszenie butelki czy pustego talerza po posiłku do kuchni/zlewu

·       Pomoc w wyciąganiu prania z pralki

·       Wycieranie rozlanego soczku,

·       Odniesienie papierków do kosza na śmieci,

·       Samodzielne ubieranie wcześniej przygotowanych ubrań,

4/5 LATEK

·       Wspomniane powyżej

·       Ścieranie kurzy,

·       Nakrywanie do stołu,

·       Sprzątniecie stołu po posiłku,

·       Rozładowanie zmywarki

·       Ścielenie swojego łóżka,

·       Zmywanie lekko zabrudzonych naczyń,

·       Pomoc przy wypakowaniu zakupów,

·       Zamiatanie podłogi,

6/8 LATKI

·       Wszystko nabyte powyżej,

·       Składanie ubrań i umieszczanie ich w szafce/szufladzie lub komodzie,

·       Łączenie skarpet w pary,

·       Rozwieszanie i ściąganie prania,

·       Odkurzanie własnego pokoju,

·       Mycie podłóg,

·       Pomoc w zakupach artykułów codziennego użytku,

·   Przygotowanie prostych posiłków (kanapki, płatki z mlekiem, jajecznica, jajko sadzone itp.)

·       Pomoc w lekkich pracach ogródkowych,

·       Wynoszenie śmieci,

·       Dbanie o porządek we własnym pokoju,

·       Samodzielne mycie się,

Ponadto w naszym domu Łucji zadaniem jest dbanie o ład i porządek w przedpokoju zaraz przy wejściu do mieszkania (ułożenie butów, schowanie czapek lub szali na ich miejsce)

Ciągle też walczę z utrzymywaniem porządku dookoła niej. Lubi zostawiać papierki, gdzie popadnie, a ściągnięte ubrania czy piżamę potrafi zostawić na środku pokoju.

I oczywistym jest, że przypominam o posprzątaniu w jej własnym pokoju. Ci którzy obserwują nas na IG wiedzą jak w tej Narnii potrafi wyglądać :D Jeśli chodzi o porządki związane z dbałością o mieszkanie to ona jest pierwsza by mi pomóc, niestety łady w jej pokoju czasami zostawia wielę do życzenia. Pracujemy nad tym i muszę przyznać, że progress jest widoczny :)

Czego uczą w dziecku obowiązki domowe?

Wychowuję córkę z myślą, aby nie musiała być od nikogo zależna i tak by potrafiła sobie sama poradzić w przyszłości. Aktywowanie dziecka w obowiązkach i zadaniach domowych uczy je zaradności, odpowiedzialności oraz samodzielności. Ponadto porządek pozwala na odnalezienie się w otoczeniu i zapewnia poczycie bezpieczeństwa.

Nie zapominajmy, że chłopców też powinno się to tyczyć, chyba żadna matka nie chciałaby, aby jej 'duży chłopiec' był bałaganiarzem i czekał aż jego przyszła żona wyniesie za niego brudne skarpetki do brudnika.

Ja natomiast niechciałabym aby Łucja była zadufaną w sobie księżniczką która myśli, że od życia i ludzi należy jej się wszystko.

Około trzeciego roku życia (2/3lat) dziecko chętnie naśladuje ludzi znajdujących się dookoła niego. Warto wtedy też rozgrzewać jego entuzjazm zachęcając malca do pomocy, co będzie tylko owocować w dalszych etapach rozwojowych dziecka. Wtedy też dzieci wykazują znaczną chęć angażowania się w życie rodzinne, ponieważ pragną czuć się ważne.

I tutaj idealnie sprawdzi się nasze staropolskie porzekadło - CZYM SKORUPKA ZA MŁODU NASIĄKNIE TYM NA STAROŚĆ TRĄCI.

Wiem, że dzieci nie będą tych czynności wykonywać idealnie i będą pozostawiać wiele do życzenia. Ale nauka i systematyczność wprawią ich poczynania w pożądane. Natomiast wszystko to co uznamy za niebezpieczne oczywiście nasze pociechy powinny wykonywać pod kontrolą rodziców. Pamiętajmy również o tym, że to nie są przymusy a obowiązki domowe powinny sprawiać dzieciom przyjemność. Jeśli będziemy zmuszać je do czegoś to gwarantowany mamy odwrotny efekt od zamierzonego.

Jeśli będziemy przymykać oko i wyręczać dzieci w podstawowych czynnościach pozbawimy je szansy na samodzielność oraz naukę potrzebnych w życiu umiejętności. Zabieranie dziecku kłód spod nóg nie przyniesie żadnego efektu wychowawczego a wręcz przysporzy Nam - rodzicom kłopotów na przyszłość. Nie oszukujmy się sprawi to, że wychowamy dziecko nieprzystosowane do życia, które będzie rozczeniowe względem otaczającej go społeczności oraz nieporadne życiowo. 

Czy w Waszych domach dzieci biorą aktywny udział w obowiązkach domowych czy raczej są przez was wyręczane?

W ostatnim czasie sporo inwestuję w gry dla Łucji. Nie są to gry do PlayStation, czy jakieś innej konsoli. Nie mamy takiego sprzętu w domu. Jedyną osobą, która mogłaby nad tym ubolewać, to z pewnością będzie Stary :D. Łucja ma dopiero 6 lat. Nie widzę potrzeby by poza telefonem i tabletem, które generalnie mają służyć jej do komunikowania się z rodziną w Polsce, musiała mieć inne gry niż te planszowe. Jak już tak człowiek chciałby bardziej się doszukać to i owszem w telefonie jest kilka gierek, które zajmują jej wolny czas, ale tylko wtedy, gdy na to pozwolimy.

Ale do sedna. Jak wspomniałam w ostatnim czasie, poszerzam kolekcję gier planszowym. Dziś chciałabym przedstawić Ci kolejną ciekawą propozycję.

POTWORY DO SZAFY od wydawnictwa GRANNA to towarzyska gra kooperacyjna i nie tylko. Zasady gry można dowolnie zmieniać a dzięki temu zyskamy wariant rywalizacji. Jest przeznaczona dla dzieci powyżej trzeciego roku życia. Młodsze dzieci też nie będą miały problemów ze zrozumieniem jej zasad. Przeznaczona jest dla dwóch i więcej graczy. W tym przypadku więcej znaczy lepiej.

CO ZNAJDZIEMY W OPAKOWANIU?

W porządnie wykonanym pudełku jest 21 kart z wizerunkiem potworów oraz 10 kart zabawek, których boją się nasze straszydła. Trzy kartoniki przedstawiają wizerunek Zębogona. To postać, która informuje nas, kiedy trzeba oddać kolejkę następnemu graczowi. Są też 2 karty specjalne, dzięki którym zrobimy zamieszanie wokół łóżka lub wywołamy kolejnego potwora. Ponadto, pudełko kryje w sobie szafę oraz instrukcję.

Dzisiaj kolejna propozycja gry dla dzieci, która sprawdza się u nas bardzo dobrze. Produkty wydawnictwa KUKURYKU są solidnie wykonane, kolorowe i bardzo kreatywne. W sumie to mój faworyt wydawniczy, jeśli chodzi o planszówki dla dzieci!

ZAKRĘCONE ROBALE to gra dla dzieci, które ukończyły 5 lat i oczywiście bez dalszych ograniczeń wiekowych. Choć myślę, że młodsze dzieci nie będą miały problemu ze zrozumieniem jej zasad. Zawsze to osoba dorosła może delikatnie podpowiedzieć malcowi, jak ułożyć odpowiedniego robaka a liczyć można wspólnie. Przeznaczona jest dla dwóch i większej ilości graczy. 

CO ZNAJDZIEMY W OPAKOWANIU?

Pudełko zawiera 96 starannie wykonanych tafelków przedstawiających poszczególne części robaczków, instrukcję oraz notes do zapisywania wyników gry. Zawczasu polecam skserować sobie kilka stron z notesu, bo gra wciąga aż za nad to 😊

O CO CHODZI W GRZE?

Celem gry jest ułożenie jak największej liczby gąsienic składających się co najmniej z głowy i ogona. Robale muszą do siebie pasować kolorystycznie. Zadanie nie należy do najłatwiejszych, ponieważ każdy dołożony element musi pasować do otaczającego go tafelka. Każdy robaczek jest punktowany, wygrywa ta osoba który uzyska największą liczbę punktów. Ważne – robaczek jest ukończony, gdy posiada głowę i ogon.

To emocjonująca gra dla całej rodziny! Nie dość, że zajmuje czas to również sporo miejsca. Dlatego też warto grać w nią na podłodze. Dzięki tej grze dzieci ćwiczą wyobraźnie przestrzenną oraz kreatywne i logiczne myślenie. Ponadto utrwalane są umiejętności liczenia. Podczas gry nasza „plansza” stale się rozrasta, tworząc kręte połączenia oraz przedstawiając bardzo zróżnicowane gąsienice. Jest to kolejna pozycja marki KUKURYKU, którą bez wątpienia polecam. Łucja bardzo chętnie do niej wraca i z entuzjazmem rozgrywa z nami niekończące się partie.

Znacie Zakręcone Robale? Do kupienia TUTAJ

Anglia to kraj, w którym dzieci mało czasu spędzają poza domem. Aura za oknem i „wieczne deszcze” nie sprzyjają zabawom na świeżym powietrzu. Zimą, a nawet latem, by nie zwariować, my rodzice musimy być przygotowani na atrakcyjne spędzanie czasu w naszych czterech ścianach.  Jeśli Twoje dziecko, tak jak Łucja, uwielbia różne prace manualne, zachęcam Cię do zrobienia domowej masy plastycznej. Świetna zabawa gwarantowana. Jest to dobry sposób wykorzystania produktów spożywczych, a przy okazji można miło spędzić wspólny czas.  

Przepisów na domową ciastolinę jest wiele, raczej Ameryki nie odkryłam ;) Polecam ci ten, który sprawdził się u nas. Jest łatwy w przygotowaniu.

Składniki:
2 szklanki mąki
1 szklanka soli
2 szklanki ciepłej wody
2 łyżki oleju
1 łyżka kwasku cytrynowego
barwniki spożywcze 

Mąkę, sól, wodę, olej oraz kwasek cytrynowy połącz przy pomocy drewnianej łyżki. Lekko podgrzej ciągle mieszając, aż masa zgęstnieje. Wyrabiaj ciastolinę gdy jest jeszcze ciepła. Nie powinna lepić się do rąk. Jeśli tak się dzieje, możesz podsypać odrobiną mąki. 

Wyrobioną masę podziel na tyle części, ile chcesz uzyskać kolorów. Do każdego kawałka dodaj barwnik spożywczy i ugniataj do uzyskania jednolitego koloru. 

Udanej zabawy!